یادگاریت یه گوشه افتاده

قاب عکستم روشه

وقتی که تو نیستی

فصل سرد من لباس سبزشو نمیپوشه

من گناهی ندارم اگر  دوست دارم

 قلب ساده و دست نخوردم رو برای تو هدیه میارم

من همیشه تو استرسم

چونکه میخوام بهت برسم

و همه روزهام رو کنار تو باشم

ولی ولی وقتی رفتی...

من  اون قاب عکسی روکه از تو داشتم شکستم

تازه فهمیدم که اگر بی تو باشم چه خستم

                     کسی می داند فریاد را چگونه میتوان نوشت؟

                              می دانم فریاد نوشتنی نیست،اما...

                            اما جایی برای فریاد کشیدن ندارم...

                   و استخوان هایم دیگر تاب فریاد های درون را ندارند

                     تنها جایی که میتوان فریاد کشید روی کاغذ است

                   کسی صدای فریاد کلمات روی کاغذ را می شنود؟!

چه فرقی میکند

می خواهم دلتنگی هایم را

در برابر همۀ چشم ها برهنه کنم

به این امید که شاید بین آنها

چشمهای تو بیقراریم را ببیند....

حروف را کنار هم می چینم

واژه ها را یکی یکی پاک میکنم

دوباره از نو می نویسم

با خودم میگویم چگونه میشود اثری جاودانه خلق کرد ؟

دلم میخواهد چیزی بنویسم که سر ذوق بیاوردت

آنقدر که دلت بخواهد ردپایی از خودت بگذاری

به دنبال کلمات بزرگ نمیروم، ساده میگویم

این حرفها، این خط ها، این خط خطی ها

دلشان برای نوازش نگاهت تنگ است....

تو را دوست دارم
و وقتی تو نیستی غمگینم
و به آسمان آبی بالای سرت
و اخترانی که تو را میبینند رشک میبرم
تو را دوست دارم
وآنچه میکنی درنظرم بی همتا جلوه می کند
و بارها در تنهایی از خود پرسیده ام
چرا آنهائیکه که دوستشان دارم بیشتر شبیه تو هستند
تو را دوست دارم
اما هنگامی که نیستی از هر صدایی بیزارم
حتی اگرصدای آنانی باشد که دوستشان دارم
زیرا صدای آنها طنین آهنگین صدایت را در گوشم می شکند
می دانم که دوستت دارم
اما افسوس که دیگران دل ساده ام را کمتر باور می کنند
و چه بسا به هنگام گذر می بینم به من میخندند
زیرا آشکارا می نگرند نگاهم به دنبال توست

به کوه گفتم عشق چیست؟        لرزید.

بیقرارم

واسه چشمات

اون نگاهی که به یه دنیا می ارزه

میخوام از تو

بنویسم

اما وقتش میرسه دستام میلرزه

^{من به درماندگی صخره و سنگ}

^{من به آوارگی ابر و نسیم}

^{من به سرگشتگی آهوی دشت}

<sup>من به تنهایی خود می مانم

من در این شب که بلند است به اندازه حسرت زدگی گیسوان تو به یادم می آید</sup>

^{شعر چشمان تو را می خوانم}

^{چشم تو چشمه شوق}

^{چشم تو ژرف ترین راز وجود برگ بید است}

 <sup>که با زمزمه جاریه باد تن به وارستن عمر ابدی می سپرد

تو تماشا کن

که بهاری دیگر

پاورچین پاورچین

از دل تاریکی میگذرد

و تو در خوابی

 پرستو ها خوابند و تو می اندیشی

به بهاری دیگر

به یاری دیگر</sup>

<sup>اما برای من

نه بهاری

و نه یاری دیگر</sup>

 <sup>افسوس

من و تو  دور از هم می پوسیم

غمم از وحشت پوسیدن نیست

غمم از زیستن بی تو در این لحظه پر دلهره است

دیگر از من تا خاک شدن راهی نیست

از سر این بام

این صحرا

این دریا

پر خواهم زد

خواهم مرد

 و غم تو این غم شیرین را

با خود به ابد خواهم برد</sup>

اگه می خوای کسی رو از دست بدی

فقط باید عاشقش باشی.

همین...

اگر در آسمان باشی پر از پرواز خواهم شد

اگر در انتها باشی پر از آغاز خواهم شد

تو از آن کلبه ی چشمت نگاهی بر دل من کن

ببین از سحر چشمانت پر از اعجاز خواهم شد

تو با موج نفسهایت مرا غرق نوازش کن

در اعماق وجود خود پر از یک راز خواهم شد

مرا با لحن شیرینت فقط یک دم صدایم کن

از آن لحظه پر از ساز و پر از آواز خواهم شد

(آرش نصیری)

بارالهی

دریاب مرا

دریاب دل بیمار مرا

                    حس خوب با تو بودن دیگه با من آشنا بود

                  شعر خوب از تو خوندن دیگه لالایی من نیست

                 من همونم که یه روزی توی قلبت خونه ساختم

                  واسه بوسیدن چشمات همه زندگیمو باختم

                  توی رود خونه ی قلبت قایق من رفتنی بود

                  کاش از اول میدونستم قایقم شکستنی بود

              واسه درد صد تا عاشق زیر بارون حی می خوندم

              توی هر شهری که بودی من مسافرت می موندم

                     اگه بارونی نباشه واسه ریشه ی درختم

                      تو نیاز تو می موندم تا بباری روی بختم

                       چیزه تازیی ندارم که به پای تو بریزم

                    دست خوب مهربونی یاورت باشه عزیزم

روز مرگم اشک را شیدا کنید

روی قلبم عشق را پیدا کنید

روز مرگم خاک را باور کنید

روی قبرم لاله را پر پر کنید

خانه ام را وقف نیلوفر کنید

پیکرم را غرق خاکستر کنید

روز مرگم دوست را دعوت کنید

دور قبرم را کمی خلوت کنید

بعد مرگم خنده هارا سر کنید 

                           رفتنم را دوستان باور کنید

چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید چرا نگاه هایت آنقدر

غمگین است؟چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟

اما افسوس که هیچ کس نبود ...همیشه من بودم و من

و تنهایی پر از خاطره ... آری با تو هستم! با تویی که از کنارم

گذشتی و حتی یک بار هم نپرسیدی چرا چشمهایم همیشه بارانی است

از طرف ترانه عزیزم

یک روز آموزگار از دانش آموزانی که در کلاس بودند پرسید آیا می توانید راهی

غیر تکراری برای ابراز عشق ، بیان کنید؟برخی از دانش آموزان گفتند با بخشیدن

عشقشان را معنا می کنند. برخی «دادن گل و هدیه» و «حرف های دلنشین»

را راه بیان عشق عنوان کردند. شماری دیگر هم گفتند «با هم بودن در

تحمل رنجها و لذت بردن از خوشبختی» را راه بیان عشق می دانند.

در آن بین ، پسری برخاست و پیش از این که شیوه دلخواه خود را برای ابراز

عشق بیان کند،داستان کوتاهی تعریف کرد:

یک روز زن و شوهر جوانی که هر دو زیست شناس بودند طبق

معمول برای تحقیق به جنگل رفتند. آنان وقتی به بالای تپّه رسیدند

درجا میخکوب شدند. یک قلاده ببر بزرگ، جلوی زن و شوهر ایستاده و

به آنان خیره شده بود……………

 شوهر، تفنگ شکاری به همراه نداشت و دیگر راهی برای فرار نبود.

رنگ صورت زن و شوهر پریده بود و در مقابل ببر، جرات کوچک ترین

حرکتی نداشتند. ببر، آرام به طرف آنان حرکت کرد. همان لحظه، مرد

زیست شناس فریاد زنان فرار کرد و همسرش را تنها گذاشت.

بلافاصله ببر به سمت شوهر دوید و چند دقیقه بعد ضجه های مرد جوان

به گوش زن رسید. ببر رفت و زن زنده ماند.

داستان به اینجا که رسید دانش آموزان شروع کردند به محکوم کردن آن مرد

. راوی اما پرسید : آیا می انید آن مرد در لحظه های آخر زندگی اش چه

فریاد می زد؟

بچه ها حدس زدند حتما از همسرش معذرت خواسته که او را تنها

گذاشته است! راوی جواب داد: نه، آخرین حرف مرد این بود که «عزیزم

، تو بهترین مونسم بودی.از پسرمان خوب مواظبت کن و به او بگو پدرت

همیشه عاشقت بود.››

قطره های بلورین اشک، صورت راوی را خیس کرده بود که ادامه داد:

همه زیست شناسان می دانند ببر فقط به کسی حمله می کند که حرکتی

 انجام می دهد و یا فرار می کند. پدر من در آن لحظه وحشتناک ، با فدا کردن جانش

 پیش مرگ مادرم شد و او را نجات داد.

این صادقانه ترین و بی ریاترین راه پدرم برای بیان عشق خود به مادرم و من بود.

از طرف ترانه عزیزم

یک بار دختری حین صحبت با پسری که عاشقش بود، ازش پرسید:
چرا دوستم داری؟ واسه چی عاشقمی؟

 

 

دلیلشو نمیدونم …اما واقعا ‌دوست دارم

تو هیچ دلیلی رو نمی تونی عنوان کنی پس چطور دوستم داری؟
چطور میتونی بگی عاشقمی؟
من جدا دلیلشو نمیدونم، اما میتونم بهت ثابت کنم
ثابت کنی؟ نه! من میخوام دلیلتو بگی
باشه باشه!!! میگم …
چون تو خوشگلی، صدات گرم و خواستنیه، همیشه بهم اهمیت میدی،

دوست داشتنی هستی، با ملاحظه هستی، بخا...طر لبخندت،
دختر از جوابهای اون خیلی راضی و قانع شد
متاسفانه، چند روز بعد، اون دختر تصادف وحشتناکی کرد و به حالت کما رفت
پسر نامه ای رو کنارش گذاشت با این مضمون
عزیزم، گفتم بخاطر صدای گرمت عاشقتم اما حالا که نمیتونی حرف بزنی، میتونی؟

نه ! پس دیگه نمیتونم عاشقت بمونم
گفتم بخاطر اهمیت دادن ها و مراقبت کردن هات دوست دارم اما حالا که نمیتونی برام اونجوری باشی، پس منم نمیتونم دوست داشته باشم
گفتم واسه لبخندات، برای حرکاتت عاشقتم اما حالا نه میتونی بخندی نه حرکت کنی پس منم نمیتونم عاشقت باشم

اگه عشق همیشه یه دلیل میخواد مثل همین الان، پس دیگه برای من دلیلی واسه عاشق تو بودن وجود نداره
عشق دلیل میخواد؟ نه! معلومه که نه!!
پس من هنوز هم عاشقتم
عشق واقعی هیچوقت نمی میره
این هوس است که کمتر و کمتر میشه و از بین میره

عشق خام و ناقص میگه: من دوست دارم چون بهت نیاز دارم
ولی عشق کامل و پخته میگه: بهت نیاز دارم چون دوست دارم
“سرنوشت تعیین میکنه که چه شخصی تو زندگیت وارد بشه، اما قلب حکم می کنه که چه شخصی در قلبت بمونه

نام من عشق است٬         

    می شناسیدم؟

      زخمی ام زخمی سراپا٬

         می شناسیدم؟

            باشما طی کرده ام راه درازی راخسته ام خسته٬

                می شناسیدم؟

                     این زمان گرچه ابری پوشانیده است رویم٬

                من همان خورشیدتابانم٬

                می شناسیدم؟

          این چنین بیگانه ازمن رومگردانید٬

    درکف فرهادتیشه من نهادم٬من

من شکستم بیستون را٬من

   من همان مهربان سالهای دورم

         رفته ام از یادتان یا٬

             می شناسیدم؟

                   نام من عشق است٬

                       می شناسیدم؟

وقتی رفتی همه چی رفت

تو میخواستی بشی سنگ صبورم ، تو شدی سنگ و من هنوز صبورم …
.
.
.
دلم نگرفته از اینکه رفته ای …
دلگیرم از همه دوست داشتنهایی که گفتی ولی نداشتی … !!!
.
.
.
اسم هر دویمان را در گینس ثبت میکنند !
تو در دروغ گفتن رکورد زدی … من در باور کردن … !!!
.
.
.
بدترین حسرتی که در زندگی میخوریم
از کارهای خطایی که مرتکب شده ایم ، نیست …
بلکه از این است که…
چرا کارهای درست را برای کسی که لیاقتش را نداشته
انجام داده ایم ...
.
.
.
نگران نباش ، نفرینت نمیکنم !
همین که دیگر جایت در دعاهایم خالیست ، برایت کافیست !!!
.
.
.
نه پیشانی من به لبهای تو رسید …
نه لیاقت تو به احساس من …
چیزی به هم بدهکار نیستیم ؛ هر دو کم آوردیم !!!
 

تنهاییم را به گردن هیچکس نمی اندازم
گردن هیچکس تاب این همه سنگینی را ندارد !
.
.
.
مثل آتیش تو صحرا / یا که طوفان تو دریا
مثل ظلمت توی شب ها / جون به لب موندم و تنها
.
.
.
پیش روی من تا چشم یاری میکند دریاست
چراغ ساحل آسودگی ها در افق پیداست
در این ساحل که من افتاده ام خاموش
غمم دریا ، دلم تنهاست
.
.
.
در برهوت بی کسی ، تنها تو همزاد منی
ای نازتر از خواب شبم ، آیا تو هم یاد منی ؟
.

دلم چندین سال است روزه ی عشق گرفته است ! اذان افطارش را تو بگو

.

.

.

من بودم ، تو و یک عالمه حرف

و ترازویی که سهم تو را از شعرهایم نشان می داد !

کاش بودی و می فهمیدی وقت دلتنگی ، یک آه چقدر وزن دارد

.

.

.

عصاره ی تمام مهربانی ها را می گیرم

و از آن فرشته ای می سازم همچون “خودت”

.

.

.

تمام مزرعه کافر صدایش می زدند

گل آفتابگردان کوچکی که عاشق باران شده بود

.

.

.

تنهایی یعنی : ذهنم پر از تو و خالی از دیگران است

اما کنارم خالی از تو و پر از دیگران است !

.

.

.

در نگاهت چیزیست که نمیدانم چیست ؟

مثل آرامش بعد از یک غم ، مثل پیدا شدن یک لبخند

مثل بوی نم بعد از باران ، در نگاهت چیزیست که نمیدانم چیست ؟

من به آن محتاجم !

تکلیفم روشن شد
خاموش میشوم
شیرینم ....
فرهاد وار اینبار باید به جای کوه
دل بکنم





هـــــر وقـــت شــک می کنـــم بـــه وجــود خـــدا
هـــر وقـــت شـــک می کنـــم به عشــــق، به خنــــده، به مهــــر، به گرمــــا، حتــــی بــه خـــاک!
هـــر وقـــت گـــم می کنــــم راهــــم را، آسمــــان را، حتــــی خــــودم را!
...
بــــه مـــادرم نگـــاه می کنـــــم




وقتي تو نيستي
نه هست هاي ما چونانکه بايدند نه بايدها...
مثل هميشه آخر حرفم
و حرف آخرم را با بغض مي خورم.




زمین گرد است

تویی که مرا دور زدی اینجا زمین است ، حال و روزت دیدنیست

فردا به خودم خواهی رسید....!




برای خاطر دل که نه
گاهی به بهانه لمس تن خاطراتمان برگرد..

بازدیدکنندگان عزیز ازتون خواهشمندم که ثبت نام کنید تا بتونید هم از مطالب جدید باخبر بشین وهم بتونیدهمه ی مطالب و عکس های زیبا رو ببینید...         نفس